ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ ကၽြန္မ တကၠသိုလ္ေရႊရီ၀င္း

ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ ကၽြန္မ

တကၠသိုလ္ေရႊရီ၀င္း

(181, 2007, April အေတြးအျမင္)

စာဖတ္သူတို႔ မဂၤလာဧည့္ခံပြဲ ဖိတ္စာအမ်ိဳးစံုကို ေတြ႔ဖူးၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သည္တစ္ခါ စာေရးသူေတြ႔ရတဲ့ ဖိတ္စာေလးက တစ္မ်ိဳး ထူးဆန္းေနပါတယ္။ ဖိတ္စာပံုစံ၊ အထားအသိုအားလံုး ျမင္ေနက် ဖိတ္စာမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။ ပိုျပီးထူးျခားတာက ေနာက္ဘက္မွာ ေရးထားတဲ့ 'ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ကၽြန္မ' ဆိုတဲ့ စာမ်က္ႏွာေလးပါ။ (ဒီေနရာမွာေတာ့ 'ကၽြန္ေတာ္'က သတိုးသား မင္းျငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ 'ကၽြန္မ'က သတိုးသမီး ေအးသီတာ၀င္းကို ရည္ရြယ္ထားတာပါ) အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ စိတ္ေနသေဘာထားေလးေတြ အၾကိဳက္ေလးေတြကို ဖြဲထားပါတယ္။ စာဖတ္သူက ဒါကို စိတ္ကူကိုယ္တူေလးေတြေရြးျပီး ေရးထားတာလို႔ ထင္ပါလိမ့္မယ္။

          အဲဒီအတြက္ အဲဒီဖိတ္စာမွာ ေရးထားတာေလး တစ္ခ်ိဳ႕ကို ႏိႈ္င္းယွဥ္စရာေရးျပပါ့မယ္။

          ကၽြန္ေတာ္က လဆန္းဆို

          ကၽြန္မက လဆုတ္။

   ကၽြန္ေတာ္က Feminism စြဲကိုင္သူကို

          အိပ္မက္ခ်င္တယ္။

            ကၽြန္မကေတာ့

'လင္ကိုဘုရား၊ သားကိုသခင္' ဆိုတာကို

          အလြတ္ရေနတယ္။

          ေဟာ ၾကည့္ပါဦး။

ကၽြန္မက အရပ္ရွည္ရွည္၊

          ကၽြန္ေတာ္က ခပ္ပုပု။

          ဒါေလးေတြက သူတို႔ေရးထားတာရဲ႕ တစိတ္တေဒသ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသေဘာအရေတာ့ လူေတြ လက္ခံသလို စိတ္တူ ကိုယ္တူေတြ အိမ္ေထာင္က်ၾကတယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါရဲ႕လားလို႔ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္တယ္။ စာေရးသူ ေလ့လာမွတ္သားမိသမွ် အိမ္ေထာင္သည္ေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခင္ၾကျပီး စိတ္သေဘာထားခ်င္း တိုက္ဆိုင္ၾကလို႔ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနရာတကာမွာ စိတ္သေဘာထားဟာ ထပ္တူထပ္မွ်ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္လို႔မရဘူးတဲ့။ အဲဒီလိုထပ္တူထပ္  မွ်မျဖစ္တာ၊ မတူတာေတြရွိေနတာကိုက အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာရွိရမဲ့ အရည္အခ်င္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ   မွာေတာ့ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာလို သုေတသနျပဳျပီး စစ္တမ္းေတြ လိုက္လံေကာက္ယူထားျခင္း မရွိပါဘူး။ စစ္တမ္းသာေကာက္ရင္ အိမ္ေထာင္သည္ေတြအတြက္ အားအင္ေတြ၊ စိတ္ခ်မ္္းသာမႈေတြ ေတြ႔ရမွာေသခ်ာတယ္။ အခုလိုေျပာရတာက ကိုယ္ေတြ႔ ျမင့္ေတြ ၾကံဳၾကိဳက္ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

          အနီးကပ္ဆံုးဥပမာကို ေပးပါ့မယ္။ စာေရးသူရဲ႕ ဖခင္ဟာ တစ္ေယာက္ထဲ  မေနတတ္ပါဘူး။ ေဘးမွာ ဇနီးနဲ႔ သားသမီးေတြရွိမွ ေနတတ္ပါတယ္။ ေဖေဖကေၾကာက္လည္း ေၾကာက္တတ္ပါတယ္။   ေမေမက စိတ္ဓါတ္ၾက့ံခိုင္ျပီး တစ္အိမ္လံုး ေမေမကပဲ ဦးေဆာင္ျပီး ထိန္သိမ္းပါတယ္။ ေဖေဖေလာက္ သားသမီးေတြကို သံေယာဇဥ္ရွိေၾကာင္း ျပမေနတတ္ပါဘူး။

          သခ်ာၤဆရာၾကီးရဲ႕ ဖခင္ ဘဘကေတာ့ စာသင္ေနရရင္ ေပ်ာ္တယ္။ တပည့္ေတြနဲ႔ တရုန္းရုန္း ေနတတ္ပါတယ္။ ေမေမက တစ္ေယာက္ထဲ စာဖတ္ေနရတာ စာေရးေနရတာ ၾကိဳက္ပါတယ္။ ဘဘက ဟင္းဖြယ္ဖြယ္ရာရာ စားတတ္တယ္။ ေမေမက ဟင္းခ်က္တဲ့အလုပ္၊ မီးဖိုေခ်ာင္အလုပ္ကို မုန္းပါတယ္။ ဘဘက အေအးကို ေၾကာက္ျပီး ေမေမက အပူကို ေၾကာက္ပါတယ္။

          ဒါဆိုစာေရးသူနဲ႔ သခ်ာၤဆရာၾကီးကေရာ။ သူက သရဲေၾကာက္တတ္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ တစ္ေယာက္တည္း မအိပ္ရဲပါဘူးတဲ့။ တစ္ဦးတည္းေသာသားက တစ္ေယာက္တည္း မအိပ္ရဲဘူးဆိုေတာ့ မိန္းမ မရခင္္ ဘယ္လုိေနခဲ့သလဲေပါ့။ သူ႔မွာ ငယ္ငယ္က ၀မ္းကြဲညီေတြရွိခဲ့တယ္။ ၾကီးေတာ့ သူ႔အစ္ကိုလုိ ခင္္တဲ့မိတ္ေဆြက  အေဖာ္လုပ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အိပ္ရာေဘးမွာ စာပြဲတင္ မီးအိမ္ထားျပီး မီးေရာင္ကို အေဖာ္ျပဳတယ္တဲ့။ အိပ္မက္ထဲေၾကာက္စရာမက္ရင္ မီးခလုတ္ရွာမေတြ႔တတ္လို႔ မီးခလုတ္ ဖြင့္တဲ့ ၾကိဳးကို အိပ္ရာထဲမွာထားထားတယ္ဆိုပဲ။  စာေရးသူက ေမာင္ႏွမရွစ္ေယာက္ရွိတဲ့ မိသားစုဆိုေတာ့ သူ႔လိုေၾကာက္စရာမလိုပါ။ အိ္ပ္မက္ထဲလဲ သရဲမေျခာက္တတ္ပါ။ ဒီေတာ့ သရဲေၾကာက္တတ္တဲ့လူနဲ႔ သရဲမေၾကာက္တတ္တဲ့လူ အိမ္ေထာင္က်တယ္ လို႔ေျပာရပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘဘနဲ႔ေမေမက ေခၽြးမျဖစ္သူကို မၾကာခဏစတတ္တာ တစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ 'ကိုခင္ေမာင္၀င္းက တစ္ေယာက္ တည္းမအိပ္ရဲလို႔ မိန္မယူတာ' ဆိုျပီေတာ့ပါပဲ။ သူကအိပ္ရင္ ေစာင္မျခံဳတတ္ဘူး။ စာေရးသူကအိပ္ရင္ ေစာင္ပါးပါးေလးျခံဳျပီး အိပ္တတ္တယ္။ သူကေရခ်ိဳးရမွာ ပ်င္းတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေရမခ်ိဳးဘဲေနခ်င္တယ္တဲ့။ စာေရးသူကေတာ့ တစ္ေန႔ႏွစ္ခါေရခ်ိဳးရမွ လန္းဆန္းတယ္။ တစ္ပတ္တစ္ခါေခါင္းေလွ်ာ္တယ္။ ဒီေတာ့သူက 'မင္တို႔မိန္းမေတြေတာ္ေတာ္ေရၾကိဳက္တာပဲ'တဲ့။ ခ်က္ျပဳတ္ရေဆးရေၾကာရနဲ႔ ေရၾကိဳက္တာမဆန္းဘူးဆိုတာ မိန္းမျခင္းပဲ နားလည္ပါလိမ့္မယ္။

          ေနာက္ထပ္ ဥပမာေလးတစ္ခု ေျပာရပါအံုးမယ္။ စာေရးသူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုနဲ႔ ခင္မင္တဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံအေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေယာက္်ားက အေအးၾကိဳက္ျပီး မိန္းမက အေအးမခံႏိုင္ဘူးတဲ့။

          ဒီေတာ့ ေယာက္်ားက ပူတဲ့အခါ အိုက္လို႔ဆိုျပီး အျပင္ထြက္ အိပ္လိုက္၊ ခ်မ္းရင္ အိမ္ထဲျပန္၀င္လိုက္ နဲ႔ သူ႔ဇနီးဟာညကို ေကာင္းေကာင္း မအိပ္ရဘူးတဲ့။ သူကေတာ့ အိုက္ရင္ အိမ္ေရွ႕ထြက္သြား၊ ေအးလာရင္ အခန္ထဲျပန္၀င္အိပ္နဲ႔ တစ္ညတာကုန္ေတာ့တယ္။ 

          စာဖတ္သူတို႔လဲ စာေရးသူနဲ႔ သေဘာတူၾကမဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ေယာက္်ားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေခါင္းခ်တာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္တတ္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေစာေစာကလူဟာ အျပင္ထြက္လဲ အျပင္မွာ အိပ္ေပ်ာ္၊ ေအးလို႔အခန္းထဲျပန္၀င္ျပီး အိပ္ေတာ့လဲ အိပ္ေပ်ာ္ပါပဲ။ သူ႕ဇနီးကေတာ့ သူ႔ေယာက္်ား၀င္လာရင္ ျပန္ထြက္သြားရင္ အအိပ္ဆတ္လို႔ ႏိုးျပီးျပန္မအိပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့။ သူအိပ္ေပ်ာ္ခါစပဲ ရွိေသးတယ္။ သူေယာက္်ားက ထြက္လိုက္၀င္လိုက္လုပ္ျပန္ေရာတဲ့။ ကဲ ဒီျပႆနာကို ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေခတ္မီ နည္းပညာနဲ႔ ေျဖရွင္းလိုက္ၾကပါတယ္။ အဲဒါက Air Con တပ္လိုက္တာပဲလို႔ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့မွ သူ႔ေယာက္်ားလဲ ေအးေအးေဆးေဆးအိပ္ေတာ့တယ္တဲ့။ ဒါဆိုသူကေရာ။ သူကေတာ့ အေအးဒဏ္ကို ေစာင္အထပ္ထပ္ျခံဳျပီး အိပ္ရတယ္လို႔ေျပာတယ္။

          ဒါဟာအိမ္ေထာင္ပါပဲ။

                                                                                                တကၠသိုလ္ေရႊရီ၀င္း

၁။ သခ်ာၤဆရာၾကီး= ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း

၂။ ဘဘ =ဆရာၾကီးဦးခင္ေမာင္လတ္

၃။ ေမေမ=ဆရာမၾကီးေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္