ျမန္မာႏိုင္ငံပညာေရးစနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာညီလာခံ အေတြ႕အႀကံဳမ်ား - ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း (သခ်ၤာ)

ျမန္မာႏိုင္ငံပညာေရးစနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး

ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာညီလာခံ အေတြ႕အႀကံဳမ်ား

ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း (သခ်ၤာ)

 Academic Weekly Educational Journal Vol2 No.26

          ဆိုခဲ့သည့္ညီလာခံကို ၂၀၁၃ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၈)ရက္ႏွင့္ (၉)ရက္တို႕တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ခ၀ဲၿခံ႐ွိ မ်က္မျမင္ေက်ာင္း၌ နံနက္(၈)နာရီမွ ညေန(၅)နာရီအထိ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုညီလာခံသို႕ တက္ေရာက္ရန္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့ဇနီးတကၠသိုလ္ေ႐ႊရီ၀င္းတို႕ထံ ဖိတ္စာေရာက္လာခဲ့ပါသည္။

          ဖိတ္ၾကားထားသည့္အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႕သြားေရာက္ခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သြားေရာက္ခဲ့ သည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ တက္ေရာက္ေသာပညာ႐ွင္မ်ား၏ အဆိုအမိန္႕မ်ားကို နားေထာင္၍ မွတ္သားရန္ ျဖစ္ပါသည္။ ရည္႐ြယ္သည့္အတိုင္း နားေထာင္၍ မွတ္သားမိသ၍ကို ေဖာက္သည္ခ်ရန္ ဤေဆာင္းပါကို ေရးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕မွတ္သားမိသ၍ကို တစ္ဆင့္ေရးသားျခင္းျဖစ္သျဖင့္ လိုအပ္ခ်က္ မ်ား ႐ွိခဲ့လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ မွတ္ဥာဏ္၏ခ်ိဳ႕ယြင္းမႈျဖစ္ပါသည္။

          ေ႐ွးဦးစြာ မွတ္တမ္းတင္ထားရမည္မွာ ထိုညီလာခံကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ NATIONAL NETWORK FOR EDUCATION REFORM (NNER) ဟုေခၚပါသည္။ ထိုညီလာခံႏွင့္ပတ္သက္၍ မွတ္တမ္း တင္လိုေသာအရာတစ္ခုမွာ စကားေျပာခြင့္ရၾကေသာ ပညာ႐ွင္အားလံုးသည္ သူတို႕ကို ေပးထားေသာ အခ်ိန္အကန္႕အသတ္အတိုင္း ေလးစားလိုက္နာ၍ ေျပာၾကားသြားၾကသည္ကို ထူးျခားစြာေတြ႕ရပါသည္။

          နံနက္(၈) နာရီမွ ၈း၃၀ အထိ ညီလာခံတက္ေရာက္သူမ်ား အမည္စာရင္းသြင္းၿပီး ၈း၃၀ တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ခရစ္ယာန္မ်က္မျမင္မ်ား မိတ္သဟာယအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး သိကၡာေတာ္ရဆရာ ဦးသိန္းလြင္ က အႀကိဳႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ (သူ၏ ေျပာၾကား ခ်က္မ်ားထဲမွ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္ကို တိုက္႐ိုက္ျပန္၍ ေျပာရေသာ္-)

          "ေလာကမွ သူမ်ားခိုင္းေတာ့မွ လုပ္တတ္တဲ့ စိတ္ဟာ တကယ့္ကၽြန္စိတ္ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တာကို ခိုင္းတာေတာင္ မလုပ္တဲ့လူဟာ ဒါထက္ပိုဆိုးပါတယ္။ အခုလုပ္တဲ့ ပညာေရးညီလာခံကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ လုပ္ရာမွာ ဘယ္သူကမွ ခိုင္းလို႕လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အသိစိတ္ဓာတ္နဲ႕ကိုယ္ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တယ္လို႕ ယံုၾကည္လို႕ လုပ္တာျဖစ္ပါတယ္" ဟူ၍ ေျပာၾကားသြားပါသည္။

          ဒုတိယေျပာၾကားေသာပုဂၢိဳလ္မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ နာယကႀကီး ဦးတင္ဦးျဖစ္ပါသည္။ ဦးတင္ဦးက ဤသို႕ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ "ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရးဟာ နိမ့္က်ေနတယ္ဆိုတာကို အားလံုးက သိၾကပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း ေျပာပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရးကို ျမ§င့့္္တင္ေပးလိုေၾကာင္း၊ ျမ§င့္တင္ေပးဖို႕အတြက္ ဘာလုပ္ရမည္ဆိုတာကို ေျခာက္ႏွစ္တိုင္တိုင္ စဥ္းစားေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြကို အခုလက္ေတြ႕လုပ္ေပးခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ႐ွိေနပါတယ္။"

          ဦးတင္ဦးက ဤသို႕ အဖြင့္အမွာစကားေျပာၿပီးသည့္ေနာက္ ပညာေရးအေတြ႕အႀကံဳရင့္က်က္သူ ဆရာမႀကီး ေဒါက္တာေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္က အမွာစကားကို ေအာက္ပါအတုိင္းေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

          "ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ပညာေရးနဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕ ပ်က္စီးခဲ့တာဟာ ၁၉၆၂ခုႏွစ္ကတည္းက ျဖစ္ပါတယ္။ဒါေတြကို အခုမွစၿပီး ျပင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။သမုိင္းေၾကာင္းေတြကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ၁၉၉၀ ေနာက္ပုိင္းမွာ ပညာ ေရးနယ္ပယ္မွာ ပုဂၢလိကလုပ္ငန္း႐ွင္ေတြက ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္လာၾကပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ေငြေၾကးခ်မ္း သာသူေတြက ပညာေရးမွာ အခြင့္အလမ္းေတြပိုၿပီး ရလာၾကပါတယ္။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ေနာက္ပုိင္းမွာ သိပၸံနဲ႕နည္းပညာေတြတုိးတက္လာပါတယ္။ဒါေပမယ့္ပညာေရးနယ္ပယ္မွာအဲဒီ တိုးတက္မႈကို မွီေအာင္မလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ အခုအခါမွာ လူတိုင္းစာဖတ္ဖို႕ အေရးႀကီးလာပါၿပီ။ စာမဖတ္ရင္ ဘယ္လိုမွ မတိုးတက္ႏိုင္ပါဘူး။ ပညာေရးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ရာမွာ၊ အေရးပါတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္အုပ္စုတစ္ခု ပါမလာတာေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီလူအုပ္စုကေတာ့ stick-holder ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ပညာေရးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ရာမွာ၊ ကေလးေတြကို ကုန္ၾကမ္းပမာထားၿပီး၊ ပညာေရးဆိုတဲ့ ကုန္ေခ်ာကို ထုတ္လုပ္ေပးရပါမယ္။ ဒီလို ေဆြးေႏြးပြဲေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ဖို႕လုိပါတယ္။  အေ၀းသင္ပညာေရးကိုလည္း ပီျပင္ေအာင္လုပ္ဖို႕ လိုပါတယ္။ ပညာေရးဟာ ခဏတာကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ တစ္သက္တာ ကိစၥျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း သတိျပဳဖို႕လိုပါတယ္။"

          ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္က ဤသို႕အမွာစကားေျပာၿပီး ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ေက်ာင္းမ်ားကိုယ္စား ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအ႐ွင္ဓမၼပီယမွ အမွာစကားမိန္႕ၾကားရာတြင္ -

          "ပညာေရးစနစ္ေအာင္ျမင္မႈရ႐ွိဖို႕အတြက္ ဥပေဒစိုးမိုးေရးက မ႐ွိမျဖစ္လိုအပ္ပါတယ္။ အခုအခါမွာ စာသင္ခ်ိန္ေတြကမ်ားၿပီး ပညာမတတ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ အလြတ္က်က္ၿပီး ျပန္ေရးတဲ့စနစ္က ဦးေဆာင္ေနပါ တယ္။ လိုအပ္ေနတာက ေက်ာင္းသားနဲ႕ဆရာေဆြးေႏြးဖို႕၊ ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးတဲ့အခ်ိန္႐ွိဖို႕ျဖစ္ပါတယ္။ နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႕ စကားအဆိုအမိန္႕လက္ေဆာင္ တစ္ခုေပးခဲ့ခ်င္ပါ တယ္။ အဲဒါကေတာ့ - Citizen's silence threatens Democracy. အဓိပÜါယ္က ျပည္သူလူထု၏ ႏႈတ္ပိတ္ ေနျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည္ဟူ၍ ျဖစ္ပါတယ္။"

          ထို႕ေနာက္ တိုင္းရင္းသားပညာ႐ွင္မ်ားကိုယ္စား ဆရာႀကီးႏိုင္ေငြသိန္းမွ ေအာက္ပါအတိုင္း အမွာ စကားေျပာခဲ့သည္ -

          "ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ထူေထာင္ေရးမွာ ပညာေရးကေတာ့ တကယ္လိုအပ္ပါတယ္။ သင္႐ိုးမာတိကာေတြအားလံုးကို ျပဳျပင္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ teaching-learning strategy (သင္ၾကားျခင္း-သင္ယူျခင္း ဗ်ဴဟာ) ကို ေသခ်ာခ်မွတ္ရမယ္။ လုပ္ထားတာေတြကို assessment ေခၚတဲ့ စစ္ေဆးမႈလည္း လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အတတ္ပညာေတြဟာ ဒီမိုကေရစီကို အေထာက္အကူျဖစ္မျဖစ္ကို ေသခ်ာ စစ္ေဆးဖို႕လုိပါသည္။ ဒီေနရာမွာ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ႀကံဳေနရတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုကို အသိေပးလိုပါ တယ္။ ဒါကေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြဟာ ျမန္မာစကားကို နားမလည္တဲ့ ျပႆနာနဲ႕ ဆရာဆရာမေတြဟာ လည္း တိုင္းရင္းသားဘာသာကို နားမလည္တဲ့ ျပႆနာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ ေတြဟာ ေက်ာင္းမွာမေပ်ာ္ၾကပါ။ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္လည္း ဒုကၡေရာက္ေနၾကပါတယ္။"

          ၿပီးသည့္ေနာက္ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ပညာေရးကြန္ရက္ကိုယ္စား ေဒါက္တာဦးသိန္းလြင္ မွ ညီလာခံ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ေျပာၾကားရာတြင္ ဤညီလာခံတက္ေရာက္သူမ်ားထံမွ အႀကံေပးခ်က္ မ်ားကို  ရ႐ွိဖို႕ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္းကို ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

          ထို႕ေနာက္ နံနက္ ၉း၃၀ တြင္ ေခတၱရပ္နားၿပီး ၉း၄၀တြင္ ပညာေရးက႑အလုိက္ အဖြဲ႕ (၁၃)ဖြဲ႕ခြဲ ၍ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ တက္ေရာက္သူမ်ားသည္ ကိုႏွစ္သက္ရာအဖြဲ႕တြင္ တက္ေရာက္၍ နားေထာင္ေဆြး ေႏြးႏုိင္ၾကပါသည္။

          ဇြန္လ (၈)ရက္ ညေနတြင္ အဖြဲ႕ (၁၃)ဖြဲ႕ထဲမွ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားအား အဖြဲ႕ (၄)ဖြဲ႕သည္ တစ္ဖြဲ႕လွ်င္ မိနစ္ (၄၀) စီ ျပန္လည္တင္ျပရာတြင္ တက္ေရာက္သူတုိင္းသည္ ပါ၀င္ေဆြးေႏြးရန္ အခြင့္အလမ္းမ်ားရ႐ွိပါ သည္။

          ဇြန္လ ၉ ရက္တြင္ က်န္အဖြဲ႕မ်ားမွ အလားတူ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားအား ဆက္လက္တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့ ၾကပါသည္။ အဖြဲ႕မ်ား၏ ျပန္လည္တင္ျပေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို ေနာက္ႀကံဳလွ်င္ တင္ျပပါမည္။